Cattrysse Mario

ik ben geboren en getogen in Oostende en woon er nu nog steeds. Vader (Hubert Rahoens) was een Gentse stropdrager die mijn moeder, kwam uit Koekelaere (W-Vlaanderen), in de midden jaren 60 van de vorige eeuw ontmoette in de Stad aan Zee. Beiden zijn gestorven. Moeder (Georgette Cattrysse) in ’96 en vader vier jaar later .  Het product van hun romance kwam ter wereld op 21 november ’70. 

Na een min of meer gewone kinder- en tienertijd heb ik enkele jaren bij wijze van spreken duizend en één jobs gedaan om uiteindelijk te belanden als opvoeder in een instelling voor kinderen en jongeren tot 22 jaar met een verstandelijke, lichamelijke of gedrag- en emotionele stoornis. Van opvoeden is er niet altijd veel sprake. Het gaat vooral om een goede begeleiding te geven en een veilig kader te schenken aan onze bewoners van het internaat. 

In mijn tienertijd ben ik begonnen met schrijven. Helaas is veel geschrijfsel verloren gegaan tijdens twee verhuizen of heb ik het gewoon in de papiercontainer geworpen. Tussen het schrijven door heb ik altijd,  en nu nog steeds, veel gelezen. Van de grote Louis Paul Boon tot Hugo Claus en van Willem Elsschot tot, jawel, Ernest Claes. Boon heeft een aparte plaats bij mij. Die man was een schrijver pur sang en ik wou dat ik ook kon zeggen, zoals in ‘Mijn Kleine Oorlog’ ‘Dat die Boon zich niet veel aantrekt van punten en coma’s.’ Dat die Cattrysse zich dus ook niet veel aantrekt van punten en coma’s. Helaas …  

Een apart gegeven is dat ik ook steeds veel toneel gelezen heb dat op een bepaald ogenblik resulteerde in het zelf schrijven van toneel. Weer is hier veel op de papierhoop beland.  Later heb ik mij ook ingeschreven in het conservatorium van Oostende voor acteren en regie, maar de eerlijk gebied mij om te zeggen dat ik op beide terreinen absoluut geen talent heb. Ik hou het dus bij een poging tot het schrijven van toneel. 

Verder heb ik de neiging om muziek te horen in mijn hoofd en dansen, zelf hele balletten te zien in mijn gedachten. In beide disciplines ben ik totaal niet onderlegt en ga wijselijk ook niet beginnen aan de studie ervan. Ik kan werkelijk geen noot lezen en kan nog veel minder dansen. 

Misschien ook nog de vermelding dat ik hou van wandelen en wat sporten en dat ik maar één radiofrequentie heb en dat is Klara. Ook een dada van mij is schilderkunst en dan vooral het  Fauvisme (De Wilde Beesten,  ja watte dat!) en het Impressionisme in het algemeen.